Κι αν είχα μόνο μια ευχή;

Σας γράφω προπαραμονή Πρωτοχρονιάς. Σήμερα, περιέργως, δεν πονάω στο στήθος μου, δεν πέρασα κρίση πανικού (εντάξει, μια… μικρή), δεν ταλαιπωρούμαι από πονοκέφαλο, δεν με ενοχλεί το στομάχι μου, δεν τραβιέμαι στην τουαλέτα με διάρροιες και έτσι ίσως βγω λίγο έξω. Παρά το γεγονός ότι ο απολογισμός της εβδομάδας είναι μάλλον ικανοποιητικός, για τις ελάχιστες απαιτήσεις που πλέον έχω, αυτές οι γιορτές μάλλον θα μείνουν στη μνήμη ως κάποιες από τις χειρότερες. Με σχεδόν μηδαμινές εξαιρέσεις έτσι ακριβώς κύλησε και ολόκληρη η χρονιά. Ψυχοσωματικά και ψυχολογικά προβλήματα, έκδηλες ανησυχίες, έντονη συναισθηματική φόρτιση και καμιά σοβαρή αλλαγή στη ζοφερή πραγματικότητα.

Οι τολμηρές αποφάσεις ποτέ δεν υλοποιήθηκαν, τα κουραστικά διλήμματα δεν βρήκαν λυτρωτική διέξοδο, η παρατεταμένη αναβλητικότητα δεν περιορίστηκε, τα χρονίζοντα προβλήματα δεν αντιμετωπίστηκαν, καινοτόμες λύσεις δεν έκαναν την εμφάνισή τους και παρέμεινα ουσιαστικά καθηλωμένος στη βαλτωμένη κατάσταση που καταστρέφει τα πιο γλυκά μου όνειρα και τσακίζει τις ιδιαίτερα φιλόδοξες εμπνεύσεις μου.

Εδώ και πολλά χρόνια εφαρμόζω ένα τρυκ: Οταν προσπαθώ να αξιολογήσω τις δυσκολίες της ζωής μου, σκέφτομαι αυτομάτως ότι κάποιος φύλακας-άγγελός μου κατεβαίνει στη γη και μου δίνει την ευκαιρία να του ζητήσω μονάχα μια χάρη: Να λυθεί ένα μόνο από τα τόσα μου προβλήματα διά παντός, αλλά αυστηρώς ένα, χωρίς να έχω τη δυνατότητα να ξαναπροσπαθήσω ή να αλλάξω τη χάρη που ζήτησα σε κάποιον μελλοντικό χρόνο. Από ποιο βάσανο θα επέλεγα να απαλλαγώ;

Κάποτε, πριν από αρκετά χρόνια, είχα υπολογίσει να ζητήσω να μου παραδοθεί αυθημερόν το… απολυτήριο του στρατού (είχα βρεθεί σε αδιέξοδο στην αρχή της θητείας μου). Θα είχα κάνει, όμως, λάθος, γιατί η δυσκολία ήταν προσωρινή και αντιμετωπίστηκε με ορισμένες εύστοχες ενέργειες σύντομα και δίχως άλλες συνέπειες.

Ορισμένες πάλι φορές η απάντηση στον… γρίφο είναι η εξάλειψη ενός προβλήματος που σχετίζεται με την εξωτερική μου εμφάνιση. Θα επιθυμούσα λιγότερα κιλά, περισσότερα μαλλιά, πιο σκούρο δέρμα ή ακόμη και την οριστική και ανώδυνη απαλλαγή από μια δυσμορφία στα γεννητικά μου όργανα που μου έχει δημιουργήσει μέχρι σήμερα έναν τεράστιο πονοκέφαλο και ανεπιθύμητες ψυχολογικές παρενέργειες. Αλλά θα σπαταλούσα την… επίσκεψη του αγγέλου μου για ένα θέμα εξωτερικής εμφάνισης;

Μερικές φορές ο νους μου πηγαίνει στα χρήματα. Ναι, αυτό δεν ακούγεται κακή ιδέα. Ζητώντας μια αμύθητη περιουσία θα έλυνα μονομιάς δυο προβλήματα: και το οικονομικό και το επαγγελματικό. Θα ήμουν περιζήτητος στο άλλο φύλο και θα έβρισκα λύσεις και στα ζητήματα της εξωτερικής μου εμφάνισης που τόσο με ταλανίζουν. Με τα λεφτά όμως δεν γίνεσαι ξαφνικά δημιουργικός, κάτι που αποζητάω χρόνια. Ούτε απολαμβάνεις κάποιου είδους εκτίμηση-και δεν εννοώ τη συμφεροντολογική παρέα ορισμένων επιτήδειων και τη συμβατική συντροφιά κάποιων φελλών!

Θα μπορούσα, επίσης, να ζητήσω μια μεγάλη οικογένεια, αφού δεν έχω παιδιά και τα χρόνια περνάνε γρήγορα. Ομως, κι αυτό ίσως μπορώ να το πετύχω μοναχός μου, γιατί όχι;

Τελικώς, φαντάζομαι ότι θα κατέληγα στην ίδια απελπιστική κατάσταση που βρίσκομαι και σήμερα. Γιατί πιθανότατα υποψιάζομαι πως θα γύρευα τα σπουδαιότερα αγαθά σ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο: την υγεία και τη μακροζωία. Δεν θα έλυνα κανένα από τα τωρινά μου προβλήματα που, όσο κι αν φοβάμαι, δεν αφορούν ασθένειες αλλά θα διασφάλιζα μπόλικο υπόλοιπο ζωής και την απαραίτητη υγεία για να μπορέσω κάποια στιγμή να πραγματοποιήσω τα μεγαλεπήβολα σχέδιά μου. Απλώς, ίσως στο… συμβόλαιο που θα υπέγραφα με τον προστάτη-άγγελό μου θα έβαζα (κρυφά) με μικρούτσικα γράμματα μια ρήτρα: στα προβλήματα υγείας που ποτέ δεν θα αντιμετωπίσω να συμπεριληφθούν και τα ψυχολογικά. Γιατί με την απαραίτητη ισορροπία στην ψυχή μου, θα μπορέσω να ανατρέψω μια για πάντα όσα με βαστούν βάναυσα καθηλωμένο και θα ανοίξω-έστω και με καθυστέρηση 30 ετών-τα φτερά μου για τον καταγάλανο ουρανό της ηρεμίας και της επιτυχίας.

Σας εύχομαι έναν καινούργιο χρόνο με υγεία. Σωματική και ψυχολογική. Τα υπόλοιπα θα έρθουν…

Είμαι η Ρολογιά και όσα διαβάσατε συνέβησαν στην πραγματικότητα.